BAYRAMLARIMIZ

Yılda iki kez yaşanan dini bayramlar, sevinç, kardeşlik, dostluk ve kardeşliğin pekiştirildiği günlerdendir. Aksine, kırgınlık, düşmanlık gibi kötü duygu ve düşüncelerin giderildiği, mutlu günlerdir. Bahusus, gurbette olanların sıcak yuvasına gelerek, yakınlarıyla hemhal olduğu, hasret giderdiği günlerdir.
Çoluk, çocuk, genç-ihtiyar hep birlikte bu mutlu günlerden payını almak ister. Tabii ki, bayram günleri hele hele çocuklar için bir başka anlam taşır. Tabir caiz ise, onlar bayramları dört gözle beklerler. Özellikle, Ramazan Bayramı'nda çocukların "Şeker Toplaması" başlıca neşe ve sevinç kaynağıdır. Zira, onlar için bu mutlu günlerde alınacak küçük bir hediyenin, cüz'i de olsa harçlığın ve toplanacak bir şekerin dahi büyük bir önemi vardır. Çocukluk günlerindeki bayramların verdiği neşe ve mutluluk akıllardan kolay kolay çıkmaz. Ki, büyüklerin" Nerde o eski bayramlar..." demesi bundan ileri gelse gerek.
Bayramlar yaklaşınca, yapılacak ilk iş ev-bark ve çevre temizliğidir. Ramazan bayramında oruç'un, Kurban bayramında ise, kurbanlık hayvanın bir başka anlamı vardır. Ayrıca, mantılar, tatlılar ve börekler hazırlanır. Herkes, imkanları ölçüsünde, yeni almış olduğu kıyafetlerini giyer. Böylelikle, temiz ve düzenli bir şekilde bayram karşılanmaya çalışılır. Her iki bayram arefesinde de mezarlıklara gidilerek, dualar okunur. Bazen de şeker çikolata, bisküvi...vb dağıtılır. Özellikle kız çocukları için, arefe günü ellere kına yakılır. Ellerine kına yakılan çocuğun hemen uyuması ve sarılı ellerini açmaması amacıyla, "Çabuk uyumazsan, kınan iyi çıkmaz" diyerek, çocukların uykuya dalmaları sağlanır. Sabah kalkan çocuğun ilk işi, ellerindeki sargıyı çözüp, elindeki kınayı görmesidir.
Bayram günü, büyükler erkenden kalkar, erkekler sabah namazı için genellikle camii'e giderler. Sabah namazını müteakiben vaaz dinlenilir. Kılınan bayram namazından sonra toplu olarak mezarlığa gidilerek dualar edilir ve burada herkes sırayla bayramlaşarak evlere gelinir. Bu esnada, kadınlar da, evi düzenler ve çocukları uyandırır. Bayramlıklarını giyen küçükler erkeklerin camiiden dağılmasını heyecanla beklerler. Sofralar da hazırlanmıştır. Bazen, komşularla birlikte bazen de hane halkıyla birlikte yemekler yenilir. Büyüklerin elleri öpülür, küçüklerin harçlıkları ve hediyeleri verilir. Kurban bayramı ise, kurban kesme olayı olduğundan, biraz farklılık gösterir. Bayramlaşma adetinin akabinde, tekbirler eşliğinde hemen kurbanlık hayvan kesilir. Kesilen kurbanlık hayvanın eti, komşulara ve muhtaçlara payedilir.
Ankara'da bulunan ve köye gitmeyen köylülerimiz ise bayramın ikinci günü Keçiören'de kiralanan bir düğün salonunda biraraya gelerek topluca bayramlaşma yapılır.